Acts 10

CHAPTER 10

Cornelius Receives a Message from God

1ανήρ δε τις ην εν Καισαρεία ονόματι Κορνήλιος εκατοντάρχης εκ σπείρης της καλουμένης Ιταλικής 2ευσεβής και φοβούμενος τον θεόν συν παντί τω οίκω αυτού ποιών τε ελεημοσύνας πολλάς τω λαώ και δεόμενος του θεού διά παντός 3είδεν εν οράματι φανερώς ωσεί ώραν εννάτην της ημέρας άγγελον του θεού εισελθόντα προς αυτόν και ειπόντα αυτώ Κορνήλιε 4ο δε ατενίσας αυτώ και έμφοβος γενόμενος είπε τι εστι κύριε είπε δε αυτώ αι προσευχαί σου και αι ελεημοσύναι σου ανέβησαν εις μνημόσυνον ενώπιον του θεού 5και νυν πέμψον εις Ιόππην άνδρας και μετάπεμψαι Σίμωνα ος επικαλείται Πέτρος 6ούτος ξενίζεται παρά τινι Σίμωνι βυρσεί ω εστιν οικία παρά θάλασσαν ούτος λαλήσει σοι τι σε δει ποιείν 7ως δε απήλθεν ο άγγελος ο λαλών τω Κορνηλίω φωνήσας δύο των οικετών αυτού και στρατιώτην ευσεβή των προσκαρτερούντων αυτώ 8και εξηγησάμενος αυτοίς άπαντα απέστειλεν αυτούς εις την Ιόππην

Peter Beholds Heaven Opened

9τη δε επαύριον οδοιπορούντων εκείνων και τη πόλει εγγιζόντων ανέβη Πέτρος επί το δώμα προσεύξασθαι περί ώραν έκτην 10εγένετο δε πρόσπεινος και ήθελε γεύσασθαι παρασκευαζόντων δε εκείνων επέπεσεν επ΄ αυτόν έκστασις 11και θεωρεί τον ουρανόν ανεωγμένον και καταβαίνον επ΄ αυτόν σκεύός τι ως οθόνην μεγάλην τέσσαρσιν αρχαίς δεδεμένον και καθιέμενον επί της γης 12εν ω υπήρχε πάντα τα τετράποδα της γης και τα θηρία και τα ερπετά και τα πετεινά του ουρανού 13και εγένετο φωνή προς αυτόν αναστάς Πέτρε θύσον και φάγε 14ο δε Πέτρος είπε μηδαμώς κύριε ότι ουδέποτε έφαγον παν κοινόν η ακάθαρτον 15και φωνή πάλιν εκ δευτέρου προς αυτόν α ο θεός εκαθάρισε συ μη κοίνου 16τούτο δε εγένετο επί τρις και πάλιν ανελήφθη το σκεύος εις τον ουρανόν 17ως δε εν εαυτώ διηπόρει ο Πέτρος τι αν είη το όραμα ο είδε και ιδού οι άνδρες οι απεσταλμένοι από του Κορνηλίου διερωτήσαντες την οικίαν Σίμωνος επέστησαν επί τον πυλώνα 18και φωνήσαντες επυνθάνοντο ει Σίμων ο επικαλούμενος Πέτρος ενθάδε ξενίζεται 19του δε Πέτρου ενθυμουμένου περί του οράματος είπεν αυτώ το πνεύμα ιδού άνδρες τρεις ζητούσί σε 20αλλά αναστάς κατάβηθι και πορεύου συν αυτοίς μηδέν διακρινόμενος διότι εγώ απέσταλκα αυτούς 21καταβάς δε Πέτρος προς τους άνδρας είπεν ιδού εγώ ειμι ον ζητείτε τις η αιτία δι΄ ην πάρεστε 22οι δε είπον Κορνήλιος εκατοντάρχης ανήρ δίκαιος και φοβούμενος τον θεόν μαρτυρούμενός τε υπό όλου του έθνους των Ιουδαίων εχρηματίσθη υπό αγγέλου αγίου μεταπέμψασθαί σε εις τον οίκον αυτού και ακούσαι ρήματα παρά σου 23εισκαλεσάμενος ουν αυτούς εξένισε τη δε επαύριον ο Πέτρος εξήλθε συν αυτοίς και τινες των αδελφών των από Ιόππης συνήλθον αυτώ

Peter and Cornelius

24και τη επαύριον εισήλθον εις την Καισάρειαν ο δε Κορνήλιος ην προσδοκών αυτούς συγκαλεσάμενος τους συγγενείς αυτού και τους αναγκαίους φίλους 25ως δε εγένετο εισελθείν τον Πέτρον συναντήσας αυτώ ο Κορνήλιος πεσών επί τους πόδας προσεκύνησεν 26ο δε Πέτρος ήγειρε αυτον λέγων ανάστηθι καγώ αυτός άνθρωπός ειμι 27και συνομιλών αυτώ εισήλθε και ευρίσκει συνεληλυθότας πολλούς 28έφη τε προς αυτούς υμείς επίστασθε ως αθέμιτόν εστιν ανδρί Ιουδαίω κολλάσθαι η προσέρχεσθαι αλλοφύλω και εμοί ο θεός έδειξε μηδένα κοινόν η ακάθαρτον λέγειν άνθρωπον 29διό και αναντιρρήτως ήλθον μεταπεμφθείς πυνθάνομαι ούν τίνι λόγω μετεπέμψασθέ με 30και ο Κορνήλιος έφη από τετάρτης ημέρας μέχρι ταύτης της ώρας ήμην νηστεύων και την ενάτην ώραν προσευχόμενος εν τω οίκω μου και ιδού ανήρ έστη ενώπίον μου εν εσθήτι λαμπρά 31και φησί Κορνήλιε εισηκούσθη σου η προσευχή και αι ελεημοσύναι σου εμνήσθησαν ενώπιόν του θεού 32πέμψον ούν εις Ιόππην και μετακάλεσαι Σίμωνα ος επικαλείται Πέτρος ούτος ξενίζεται εν οικία Σίμωνος βυρσέως παρά θάλασσαν ος παραγενόμενος λαλήσει σοι 33εξαυτής ούν έπεμψα προς σε συ τε καλώς εποίησας παραγενόμενος νυν ούν πάντες ημείς ενώπιον του θεού πάρεσμεν ακούσαι πάντα τα προστεταγμένα σοι υπό του θεού 34ανοίξας δε Πέτρος το στόμα αυτού είπεν επ΄ αληθείας καταλαμβάνομαι ότι ουκ έστι προσωπολήπτης ο θεός 35αλλ΄ εν παντί έθνει ο φοβούμενος αυτόν και εργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτός αυτώ εστι 36τον λόγον ον απέστειλε τοις υιοίς Ισραήλ ευαγγελιζόμενος ειρήνην διά Ιησού χριστού ούτός εστι πάντων κύριος 37υμείς οίδατε το γενόμενον ρήμα καθ΄ όλης της Ιουδαίας αρξάμενον από της Γαλιλαίας μετά το βάπτισμα ο εκήρυξεν Ιωάννης 38Ιησούν τον από Ναζαρέτ ως έχρισεν αυτόν ο θεός πνεύματι αγίω και δυνάμει ος διήλθεν ευεργετών και ιώμενος πάντας τους καταδυναστευομένους υπό του διαβόλου ότι ο θεός ην μετ΄ αυτού 39και ημείς εσμεν μάρτυρες πάντων ων εποίησεν εν τε τη χώρα των Ιουδαίων και εν Ιερουσαλήμ ον ανείλον κρεμάσαντες επί ξύλου 40τούτον ο θεός ήγειρε τη τρίτη ημέρα και έδωκεν αυτόν εμφανή γενέσθαι 41ου παντί τω λαώ αλλά μάρτυσι τοις προκεχειροτονημένοις υπό του θεού ημίν οίτινες συνεφάγομεν και συνεπίομεν αυτώ μετά το αναστήναι αυτόν εκ νεκρών 42και παρήγγειλεν ημίν κηρύξαι τω λαώ και διαμαρτύρασθαι ότι αυτός εστιν ο ωρισμένος υπό του θεού κριτής ζώντων και νεκρών 43τούτω πάντες οι προφήται μαρτυρούσιν άφεσιν αμαρτιών λαβείν διά του ονόματος αυτού πάντα τον πιστεύοντα εις αυτόν

The Nations Receive the Present of the Holy Spirit

44έτι λαλούντος του Πέτρου τα ρήματα ταύτα επέπεσε το πνεύμα το άγιον επί πάντας τους ακούοντας τον λόγον 45και εξέστησαν οι εκ περιτομής πιστοί όσοι συνήλθον τω Πέτρω ότι και επί τα έθνη η δωρεά του αγίου πνεύματος εκκέχυται 46ήκουον γαρ αυτών λαλούντων γλώσσαις και μεγαλυνόντων τον θεόν τότε απεκρίθη ο Πέτρος 47μήτι το ύδωρ κωλύσαι δύναταί τις του μη βαπτισθήναι τούτους οίτινες το πνεύμα το άγιον έλαβον καθώς και ημείς 48προσέταξέ τε αυτούς βαπτισθήναι εν τω ονόματι του κυρίου τότε ηρώτησαν αυτόν επιμείναι ημέρας τινάς